Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη Γη μας πέρα ως πέρα...
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλείει,
τι λέξεις για να βρει η δικιά μας γλώσσα;
τ' όνομά σου το λαμπρό,
Ήρωας πάλι το ανύψωσε ως τ' αστέρια!
Τιμήστε τώρα τη θυσία του τη βαριά,
ανασηκώστε τον όλοι μαζί στα χέρια!
Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη την Ήπειρο όλη ως πέρα...
Οι φοβερές σημαίες μας,
ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
Ακέραιον,
να φλέγεται απ' της Πατρίδος τα Ιδανικά,
κι εκεί ψηλά νεφέλη Δόξας τον εσκέπει.
που σε υμνούμε με καρδία αναμμένη,
κράζουμε μ' ένα ανασασμό: "Κωνσταντίνος Κατσίφας!",
κι αντιβογκάει τ' όνομά σου η Οικουμένη!
Νιώστε πως ο άρρητος παλμός
της Αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα,
Παύλος, Γρηγόρης, Ισαάκ και Σολωμός,
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα!
σε μια εποχή που η Αγάπη όλο στερεύει.
Και τώρα το τρισμάκαρο ψάλλει "Ωσαννά",
και με αθάνατούς μας μάρτυρες χορεύει.
Καμπάνες βροντερές,
δονήστε την Ελλάδα,
πέρα ως πέρα...
Οι σημαίες, οι φοβερές,
της Λευτεριάς
ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
του νέου εθνομάρτυρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου